معماری گوتیک، از خاص ترین سبک‌ها در دوره‌های تاریخی معماری اروپا به شمار می رود. سبک گوتیک سبکی مذهبی است که همیشه در خدمت کلیسا بوده. البته برخی کاشناسان، معماری گوتیک را مشابه با سبک معماری رومیان میدانند، دلیل آن هم استفاده گوتیک از سبک ها و ساختار های مشابه معماری رومی میباشد.

تاریخچه سبک گوتیک:

سبک معماری گوتیک در نیمه‌ی دوم قرون وسطی که از قرن دوازدهم تا قرن شانزدهم تاریخ مسیحیت بود، رشد کرد. معماری گوتیک به سازه‌های بلند خود که به عنوان آسمان خراش‌های آن زمان بودند، فخر می‌کند. این سازه‌ها باهیبت بودند و به دلیل ارتفاع بلندی که داشتند بر تمام سازه‌های قبل از خود برتری پیدا کردند.

سبک گوتیک، در گذر زمان محبوب شد اما تمام سازه‌ ها (کلیساها، قلعه‌ها، کاخ‌ها، ساختمان‌های عمومی و غیره) به صورت کامل یا به صورت نسبی به این سبک ساخته شدند. تعداد زیادی از عمارت‌های گوتیکی که تا به امروز پا برجای مانده‌اند ماهیت کلیسایی دارند و ارزش زیبایی شناسی آنها چنان است که در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته اند.

خصوصیات معماری گوتیک:

از خصوصیات معماری گوتیک طاق های نوک تیز، حلال های نوک دار و ستون های نگهدارنده بدون حائل میباشد. معماری گوتیک با بهره گیری از فریم بندی فولادی امکان ایجاد ساختمان‌های بلند و ظریف را به وجود آورد.

ستون ها در معماری گوتیک:

ستون‌های قوس دار از ویژگی‌های بارز این سبک هستند. این سبک با طرح و رنگ خاص بیشتر در کلیسا ها یافت می شود و به همین علت به آن سبک کلیسایی نیز می گویند.

رنگ ها در معماری گوتیک:

در معماری گوتیک از رنگ های بسیار تیره و با تراکم زیاد استفاده می شود و معمولا رنگ های بنفش، یاقوتی، سیاه و سفید، قرمز آجری، سبز، تیره، زمردی وطلایی نشان دهنده معماری سبک گوتیک هستند.

نور در سبک گوتیک:

در معماری گوتیک برخلاف سایر سبک ها مکان ها اکثرا تاریک است و نور اهمیت کمتری دارد. خط های عمودی، دیوارهای بلند و پنجره های کشیده از دیگر ویژگی های این سبک هستند.