دراین مقاله نورپردازی محیطی که یکی از انواع اصلی نورپردازی داخلی است پرداخته می‌شود. پنج نوع اصلی نورپردازی داخلی عبارتند از: نورپردازی عمومی، محیطی، متناسب، کاری و تاکیدی.

بعضی از چراغ‌ها می‌توانند در چند نوع وابسته به جایگاه، روشنایی و کاربردشان استفاده شوند اما درکی کلی از هر نوعی از نورپردازی می‌تواند در برنامه ریزی طرحی تاثیرگذار بسیار موثر باشد.

نورپردازی محیطی

لایه بعدی نورپردازی نوع محیطی است که همکار اصلی نورپردازی عمومی است. هر دو نوع خصوصیات مهمی را ارائه می‌کنند، هر دو عملکردی کلیدی و برای روشن کردن تمام محیط استفاده می‌شود. تفاوت اصلی بین این دو جهت نورشان است.

یک طراح نورپردازی این تفاوت را به این صورت توضیح میدهد که “نورپردازی عمومی  همان چراغ کاربردی است که برای روز و شب استفاده می‌کنیم. نورپردازی عمومی بیشتر به سیستم کاهش و کنترل نور متصل است برای کنترل سطح نور وابسته به اینکه در چه شرایطی قرار داریم. نورپردازی محیطی عموما برای سرگرمی استفاده می‌شود، و محیط را رویایی می‌کند.

نورپردازی محیطی غیرمستقیم است و بنابراین ملایم تر از نورپردازی عمومی است به دلیل اینکه معمولا از نورپردازی پایین‌تاب استفاده نمی‌شود، باعث می‌شود که سایه‌های ناخوشایند ایجاد نشود. به نورافکن‌های چشمی یا دیواری فکر کنید که دیواری را با چراغ یا نور‌های مخفی که نور را به سقف می‌تابانند مانند اتاق سینما پوشش می‌دهند. نورپردازی محیطی که در اینجا استفاده شده نیز نمونه‌ای از نورپردازی معماری است که اغلب برای تغییر ظاهر یا اندازی فظا استفاده می‌شود. بدون این نور پردازی، این اتاق بدون پنجره به طرز وحشتناکی تاریک و دلگیر به نظر می‌رسید.